By in ایران و کنوانسیونهای بین المللی, معاهدات بین المللی, معاهدات بین المللی محیط زیستقانون الحاق دولت جمهوري اسلامي ايران به كنوانسيون بين المللي مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز سوانح آلودگي نفتي و پروتكل مداخله در 1375/11/ 1درياهاي آزاد درصورت بروز آلودگي غيرنفتي
ماده واحده به دولت اجازه داده مي شود به كنوانسيون بين المللي مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز سوانح
الودگي نفتي مشتمل بر مقدمه ، ( 17 ) ماده و يك پيوست و پروتكل مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز الودگي
ناشي از مواد غيرنفتي مشتمل بر يك مقدمه و ( 11 ) ماده به شرح پيوست ملحق شود و اسناد الحاق را تسليم نمايد.
تبصره ارجاع اختلافهاي ناشي از اجراي اين كنوانسيون به مصالحه يا داوري با تصويب مراجع ذيصلاح قانوني خواهد بود.
كنوانسيون بين المللي مربوط به مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز سوانح آلودگي نفتي
كشور هاي عضو اين كنوانسيون :
با آگاهي از نياز به حمايت از منافع ملتهاي خود در مقابل پيامدهاي شديد سانحه دريايي ناشي از خطر آلودگي نفتي در
دريا و خطوط ساحلي .
با اعتقاد به اينكه تحت اين شرايط ممكن است اقداماتي با خصوصيت استثنايي براي حمايت از چنين منافعي در
درياهاي آزاد ضروري باشد و اينكه اينگونه اقدامات تأثيري بر اصل آزادي درياهاي آزاد نخواهد داشت ، به قرار زير
توافق نموده اند :
ماده 1
1 – اعضاي اين كنوانسيون مي توانند در صورت لزوم به دنبال بروز سانحه دريايي و يا عمليات متعاقب آن به
منظور جلوگيري ، كاهش يا رفع خطرات شديد و قريب الوقوع از خطوط ساحلي يا منافع ذي ربط خود در اثر آلودگي يا
تهديد آلودگي دريا بوسيله نفت كه منطقاً منجر شدن آن به پيامدهاي زيانبار بزرگ قابل انتظار مي باشد، اقداماتي را در
درياهاي آزاد به عمل آورند.
2 – با اين حال براساس اين كنوانسيون هيچگونه اقدامي عليه كشتي هايي كه تحت مالكيت يا بهره برداري يك كشور
قرار داشته و در آن زمان تنها در ارتباط با ارائه خدمات غيرتجاري دولتي بكار گرفته شده اند نبايد انجام پذيرد.
ماده 2 از نظر اين كنوانسيون .
به معني تصادم كشتي ها به گل نشستن يا ديگر حوادث دريانوردي يا ديگر اتفاقات بر روي يك « دريايي » 1 سانحه
كشتي يا خارج از آن كه منجر به ورود خسارت هاي عمده يا تهديد قريب الوقوع از جهت ورود خسارات عمده به كشتي
يا كالا مي شود ، مي باشد.
عبارت است از : « كشتي »
الف هرگونه شناور اقيانوس پيما از هر نوع كه باشد .
ب هرگونه وسيله متحرك شناور در آب ، به استثناي تأسيسات يا وسايل مربوط به اكتشافات و بهره برداري منابع
بستر دريا ، كف اقيانوس و زير آن .
به معني نفت خام ، نفت سوخت ، نفت ديزل و روغن روان كننده مي باشد. « نفت » .
عبارت است از منافع كشور ساحلي كه بطور مستقيم تحت تأثير سانحه دريايي يا تهديد ناشي از « منافع ذيربط »
آن قرار گرفته ، مانند :
الف فعاليتهاي ساحلي دريايي ، بندري يا داخل خور ، از جمله فعاليتهاي ماهيگيري كه وسيله اصلي امراز معاش
اشخاص ذيربط مي باشد.
ب جاذبه هاي توريستي منطقه مربوط .
ج سلامت مردم ساحل نشين و سالم ماندن منطقه مربوط ، از جمله حفظ منابع زنده دريايي و حيات وحش .
به معني سازمان مشوتي بين الدولي دريانوردي مي باشد. « سازمان »
ماده 3 -هنگامي كه كشور ساحلي در اعمال حقوق خود اقداماتي را برابر ماده ( 1) به عمل آورد ، مقررات زير اعمال
مي شود :
الف – قبل از انجام هرگونه اقدامي ، كشور ساحلي بايد با ديگر كشور هايي كه متأثر از سانحه دريايي بوده اند، بويژه
كشور يا كشور هاي صاحب پرچم ، مشورت نمايد.
ب – كشور ساحلي بايد بدون تأخير اقدامات مورد نظرش را به هر شخص حقيقي يا حقوقي كه براي آن كشور
مشخص بوده يا در حين مشورت مشخص شود كه داراي منافعي هستند كه منطقاً ممكن است تحت تأثير آن اقدامات
قرار گيرند ، اطلاع دهد. كشور ساحلي بايد هر نقطه نظري را كه ممكن است آنها عنوان نمايند، مورد توجه قرار دهد.
ج – كشور ساحلي مي تواند قبل از انجام هر اقدامي با كارشناسان مستقل مشورت نمايد. اسامي اينگونه كارشناسان بايد
از فهرستي كه نزد سازمان نگهداري مي شود انتخاب شود.
د در وضعيت هاي فوق العاده اضطراري كه اقدامات لازم بايد فوري انجام پذيرد ، كشور ساحلي مي تواند بدون اطلاع
قبلي يا مشورت يا ادامه مشورتي كه از پيش آغاز شده است ، به علت شرايط اضطراري اقدامات لازم را به عمل آورد.
ه كشور ساحلي بايد قبل از انجام اينگونه اقدامات و همچنين در خلال انجام آن ، حداكثر تلاش خود را به منظور
اجتناب از به خطر انداختن جان افراد به كار برده و در ارائه هرگونه كمك به اشخاصي كه در معرض خطر قرار داشته و
نيازمند به اينگونه كمكها مي باشند ، اهتمام نمايد و درموارد مقتضي موجبات مراجعت كاركنان كشتي به كشورشان را
تسهيل نموده و هيچگونه مانعي در اين مورد ايجاد ننمايد.
و اقدامات انجام شده در اعمال ماده ( 1) بايد بدون تأخير به كشور ها و اشخاص حقيقي يا حقوقي شناخته شده ذيربط
، همچنين به دبيركل سازمان اطلاع داده شود.
ماده 4
1 -تحت نظارت سازمان بايد فهرستي از اسامي كارشناسان كه موجب ماده ( 3) اين كنوانسيون مورد پيش بيني
قرارگرفته اند، تهيه و تنظيم و نگهداري شود و سازمان بايد مقررات لازم را در اين ارتباط از جمله در مورد تعيين
صلاحيتهاي لازم ، تدوين نمايد.
2 -معرفي افراد براي درجه در فهرست مي تواند به وسيله كشور هاي عضو سازمان و يا اعضاي اين كنوانسيون صورت
پذيرد. دستمزد كارشناسان براساس خدمات ارائه شده ، توسط كشو رهاي استفاده كننده از اين گونه خدمات پرداخت
خواهد شد.
ماده 5
1 -اقدامات به عمل آمده توسط كشور ساحلي براساس ماده ( 1) بايد با ميزان خسارت واقعي يا خسارت هايي
كه آن كشور را تهديد مي كند، متناسب باشد.
2 -چنين اقداماتي نبايد از آنچه به صورت منطقي براي رسيدن به اهداف مذكور در ماده ( 1) لازم است ، فراتر باشد و
بايد به محض دستيابي به آن اهداف متوقف شود. اقدامات مزبور نبايد به گونه اي غيرضروري با حقوق و منافع كشور
صاحب پرچم ، كشور هاي ديگر و يا هر شخص حقيقي يا حقوقي ذيربط ، برخورد داشته باشد.
3 -در ارزيابي اينكه آيا اقدامات متناسب با ميزان خسارت مي باشد مراتب زير بايد در نظر گرفته شود :
الف ميزان و احتمال خسارت قريب الوقوع در صورت عدم اجراي آن اقدامات، و.
ب احتمال مؤثر بودن آن اقدامات ، و .
ث ميزان خساراتي كه ممكن است بر اثر انجام اقدامات مزبور ايجاد شود.
ماده 6
هر عضوي كه در جهت خلاف مقررات كنوانسيون حاضر اقداماتي را انجام داده كه موجب ورود خسارت به
ديگران شده باشد، به پرداخت غرامت به ميزان خسارات ناشي از اقداماتي كه به طور منطقي از آنچه براي نيل به
اهداف مذكور درماده ( 1) لازم است فراتر مي باشد ، ملزم مي شود.
ماده 7
هيچيك از مفاد اين كنوانسيون هرگونه حق ، وظيفه ، امتياز و مصونيتي كه به گونه ديگري قابل اعمال بوده
را تضييع نكرده و يا هريك از اعضاء و يا هر شخص حقيقي يا حقوقي ذينفع را از هرگونه وسيله جبران خسارتي كه به
نحو ديگري قابل اعمال است محروم نخواهد كرد مگر اينكه به صورت صريح قيد شده باشد.
ماده 8
1 -هرگونه اختلاف بين اعضاء از نظر مغايرت اقدامات انجام شده براساس ماده ( 1) با مفاد اين كنوانسيون ،
لزوم پرداخت غرامت به موجب ماده ( 6) و ميزان چنين غرامتي ، اگر با انجام گفتگو بين اعضاي درگير ، يا بين عضوي كه آن اقدامات را انجام داده و خواهان هاي حقيقي و يا حقوقي ، حل و فصل نشده باشد، چنانچه طرفها به صورت ديگري نيز توافق ننمايند ، به درخواست هريك از طرفهاي ذيربط به مصالحه ارجاع و چنانچه مصالحه باموفقيت همراه نباشد ، به داوري به صورتي كه در پيوست اين كنوانسيون درنظرگرفته شده ، ارجاع مي شود.
2 -عضوي كه اقداماتي انجام داده حق نداد تنها بر اين اساس كه توسل به همه طرق جبران خسارت به موجب قوانين
داخلي در دادگاهايش به عمل نيامده ، در مقابل درخواست مصالحه يا داوري برابر مفاد بند پيشين خودداري نمايد.
ماده 9
1 -اين كنوانسيون براي امضاء تا دهم دي ماه يك هزار و سيصد و چهل و نه هجري شمسي برابر با سوم
دسامبر سال يكهزار و نهصد و هفتاد ميلادي و از آن پس براي الحاق مفتوح مي باشد.
2 -كشور هاي عضو سازمان ملل متحد ياهر نمايندگي تخصصي مربوط به آن يا آژانس بين المللي انرژي اتمي يا
اعضاي اساسنامه ديوان بين المللي دادگستري مي توانند به صورتهاي زير عضو اين كنوانسيون شوند.
الف -امضاي بدون شرط تصويب ، پذيرش يا تأييد.
ب – امضاي منوط به تصويب ، پذيرش يا تأييد كه به دنبال آن تصويب ، پذيرش يا تأييد ، انجام گيرد ، يا .
ج -الحاق .
ماده 10
1- تصويب ، پذيرش ، تأييد يا الحاق با تسليم سند رسمي به همين مضمون به دبيركل سازمان ، رسميت
خواهد يافت .
2 -تسليم هر سند تصويب ، پذيرش ، تأييد يا الحاق پس از لاز مالاجرا شدن اصلاحيه اين كنوانسيون در ارتباط با كليه
اعضاي موجود يا پس از انجام كليه اقدامات لازم براي لازم الاجرا شدن اصلاحيه در ارتباط با اعضاي فوق ، شامل
كنوانسيون تغيير يافته توسط اصلاحيه تلقي خواهد شد.
ماده 11
1-اين كنوانسيون در نودمين روز پس از تاريخ امضاي دولتهاي پانزده كشور به صورت امضاي بدون شرط
تصويب ، پذيرش ، تأييد ، يا با تسليم اسناد تصويب ،پذيرش ، تأييد يا الحاق به دبيركل سازمان، لازم الاجرا خواهد شد.
2 -براي هر كشوري كه بعداً اين كنوانسيون را تصويب، پذيرش ، يا تأييد نموده يا به آن ملحق مي شود ، زمان
لازم الاجرا شدن آن در نودمين روز پس از تسليم سند مربوط توسط آن كشور مي باشد.
ماده 12
1- اين كنوانسيون مي تواند توسط هر عضوي در هر زمان پس از تاريخ لازم الاجرا شدن كنوانسيون براي آن
كشور ، مورد انصراف قرار گيرد.
2 -انصراف با تسليم يك سند به دبيركل سازمان نافذ مي شود.
3 -انصراف يك سال يا مدت طولاني تري كه در سند انصراف بدان تصريح شده پس از تسليم سند انصراف به دبيركل
سازمان ، نافذ مي شود.
ماده 13
1 -در مواردي كه مسئوليت اداره امور سرزمين به عهده سازمان ملل متحد بوده يا مسئوليت روابط بين المللي
يك سرزمين به عهده هر كشور عضو اين كنوانسيون مي باشد، اشخاص ياد شده بايد در كمترين زمان ممكن با
مقامات صلاحيت دار در آن سرزمين مشورت نموده يا با انجام اقدامات مناسب ديگر موجبات شمول اين كنوانسيون را
نسبت به آن سرزمين فراهم نمايد و مي توانند در هر زماني به وسيله يك اطلاعيه كتبي به دبيركل سازمان اعلام
نمايند كه حيطه شمول اين كنوانسيون نسبت به آن سرزمين نيز گسترش مي يابد.
2 -حيطه شمول اين كنوانسيون از تاريخ دريافت آن اطلاعيه و يا از هر تاريخ ديگري كه در آن اطلاعيه قيد شده ، به
سرزمين ياد شده در آن ، گسترش مي يابد.
3- سازمان ملل متحد يا هر عضوي كه به موجب بند ( 1) اين ماده اطلاعيه اي صادر نموده مي تواند در هر زمان ، پس
از تاريخي كه شمول كنوانسيون به يك سرزمين به ترتيب فوق گسترش يافته ، از طريق اطلاعيه كتبي به دبيركل
سازمان اعلام نمايد كه شمول اين كنوانسيون در مورد سرزمين ياد شده دراطلاعيه ، متوقف مي شود.
4 -شمول اين كنوانسيون نسبت به هر سرزمين ياد شده در اطلاعيه يك سال يا مدت بيشتري كه در آن قيد شده ،
پس از تاريخ دريافت اطلاعيه توسط دبيركل سازمان ، متوقف مي شود.
ماده 14
1- سازمان مي تواند به منظور تجديدنظر يا اصلاح اين كنوانسيون كنفرانسي برگزار نمايد.
2 -سازمان درصورت درخواست حداقل يك سوم اعضاء كنفرانسي متشكل از كشو رهاي عضو اين كنوانسيون به منظور
تجديد نظر يا اصلاح اين كنوانسيون برگزار خواهد نمود.
ماده 15
1- اين كنوانسيون براي نگهداري به دبيركل سازمان توديع مي شود.
2 -دبيركل سازمان بايد :
الف به كليه كشورهايي كه اين كنوانسيون را امضاء نموده يا به آن پيوسته اند مراتب زير را اطلاع بدهد :
الف 1) هر امضاء يا سپردن سند جديد به همراه تاريخ آن .
الف 2 ) سپردن هرگونه سند انصراف از اين كنوانسيون به همراه تاريخ توديع آن .
الف 3 ) گسترش حيطه شمول اين كنوانسيون به هر سرزميني براساس بند ( 1) ماده ( 13 ) و توقف شمول آن براساس
مفاد بند ( 4) آن ماده به همراه تاريخي كه به ترتيب فوق حيطه شمول اين كنوانسيون گسترش يافته يا متوقف خواهد
شد.
ب ارسال نسخ مصدق اين كنوانسيون به كليه كشور هاي امضاء كننده و همچنين كليه كشور هايي كه به اين
كنوانسيون مي پيوندد.
ماده 16
– به محض لازم الاجرا شدن اين كنوانسيون متن آن توسط دبيركل سازمان به دبيرخانه سازمان ملل متحد
براي ثبت و انتشار براساس ماده ( 102 ) منشور سازمان ملل متحد، فرستاده خواهد شد.
ماده 17
-اين كنوانسيون در يك نسخه به زبان هاي انگليسي و فرانسه تنظيم شده و هر دو متن به طور يكسان معتبر
مي باشد. ترجمه رسمي به زبانهاي روسي و اسپانيولي نيز آماده شده و همراه با نسخه اصلي امضاء شده نگهداري
خواهد شد.
در تأييد مراتب فوق ، امضاء كنندگان زير كه بطور رسمي ، توسط دولت متبوع خود براي اين منظور اختيار يافته اند، اين
كنوانسيون را امضاء نموده اند.
هشتم آذرماه سال يكهزار و سيصد و چهل و هشت هجري شمسي برابر با بيست و نهم نوامبر سال يك هزار و نهصد
و شصت و نه بروكسل .
پيوست فصل اول مصالحه
ماده 1 -تشريفات مصالحه بايد برابر مقررات مندرج در اين فصل باشد مشروط بر اينكه دو طرف مربوط تصميم
ديگري نگرفته باشند.
ماده 2 -1 در اجراي ماده ( 8) اين كنوانسيون يك كميسيون مصالحه بنا به درخواست يك عضو از عضو ديگر ،
تشكيل مي شود.
2 -تسليم درخواست مصالحه توسط يك عضو بايد شامل شرحي از موضوع به همراه ه رگونه مدارك تأييد كننده ديگر
باشد.
3 -چنانچه تشريفات سيدگي بين دو طرف به جريان افتاده باشد هر عضو ديگري كه اتباع يا اموال او تحت تأثير همان
اقدامات واقع شده يا كشور ساحلي عضو كه اقدامات مشابهي انجام داده، مي تواند با دادن اطلاعيه كتبي به دو طرف
كه در ابتدا جريان رسيدگي را آغاز نمود هاند، به جريان مصالحه ملحق گردد ، مگر اينكه يكي از دوطرف اخير الذكر به
چنين الحاقي معترض باشد.
ماده3-1- كميسيون مصالحه از سه عضو تشكيل مي يابد : يك عضو توسط كشور ساحلي كه اقدامات را انجام داده
معرفي شده ، يك عضو توسط كشوري كه اتباع يا اموال آن تحت تأثير آن اقدامات واقع شده معرفي مي شود و عضو
سوم كه رياست كميسيون را بر عهده خواهد داشت باتوافق دو عضو اصلي تعيين مي شود.
2 -مصالحه دهندگان بايد از ميان فهرستي كه قبلاً برابر تشريفات مندرج در ماده ( 4) زير تنظيم شده، انخاب شوند.
3 -اگر در خلال يك دوره زماني ( 60 ) روزه از تاريخ دريافت درخواست صالحه ، طرفي كه چنين درخواستي از او به
عمل آمده اطلاعيه اي به طرف ديگر درخصوص مخالفت با معرفي مصالحه دهنده اي كه وي مسئول انتخابش مي باشد
، نداده باشد ، يا چنانچه در طول يك دوره زماني ( 30 ) روزه از تاريخ معرفي دومين نفر از اعضاي كميسيون كه بايد
توسط دو طرف تعيين شود ، دو مصالحه دهنده اول از طريق توافق قادر به تعيين رئيس كميسيون نشده باشند،
دبيركل سازمان بايد بنا به درخواست هركدام از دو طرف ، انخاب مورد لزوم را در خلال مدت ( 30 ) روز به انجام رساند.
اعضاي كميسيون كه بدين ترتيب تعيين مي شوند بايد از فهرست ياد شده در بند پيشين انتخاب شوند.
4 -رئيس كميسيون به هر روشي كه تعيين شود، در هيچ موردي نبايد داراي مليت يكي از كشو رهاي دو طرف اصلي
مصالحه بوده يا باشد.
ماده 4 -1 فهرست ياد شده در ماده ( 3) فوق بايد شامل اشخاص صلاحيت داري كه به وسيله اعضاء تعيين شده اند
بوده و همچنين بوسيله سازمان بصورت به هنگام نگهداري شود.
هريك از اعضاء مي تواند ( 4) نفر را كه لزومي ندارد حتماً از مليت وي باشند براي درج در فهرست تعيين نمايد. انتخاب
هر نفر براي مدت ( 6) سال بوده و قابل تجديد مي باشد.
2 -درصورت فوت يا استعفاي يكي از افراد مندرج در فهرست ، عضوي كه چنين شخصي را معرفي نموده مي تواند
جانشيني را براي مدت باقيمانده معرفي نمايد.
ماده 5 -1 كميسيون مصالحه آيين كار خود را كه بر اساس آن در كليه موارد رسيدگي عادلانه امكا نپذير است تنظيم
خواهد نمود ، مگر در صورتي كه دو طرف به گونه ديگري توافق كنند . كميسيون در ارتباط با امر تحقيق و رسيدگي
بايد برابر مفاد فصل سوم كنوانسيون لاهه در مورد حل و فصل مسالم تآميز اختلافات بين المللي مصوب بيست و
ششم مهرماه سال يكهزاز و دويست و هشتاد و شش هجري شمسي برابر با هجدهم اكتبر سال يكهزار و نهصد
وهفت ميلادي ، عمل نمايد مگر آنكه به اتفاق آراء ، به گونه ديگري تصميم گيري نمايد.
2 -نمايندگي دو طرف نزد كميسيون مصالحه توسط نمايندگاني خواهد بود كه وظيفه شان عمل به عنوان ميانجي بين
دولت و كميسيون مي باشد، همچنين هركدام از دو طرف مي توانند از خدمات مشاوران و كارشناساني كه بوسيله دو
طرف بدين منظور معرفي شده اند بهره جويي نموده و استماع و رسيدگي به شهادت همه كساني را كه شهادت انها به
نظر آن طرف مفيد مي باشد را درخواست نمايند.
3 -كميسيون داراي اين حق مي باشد كه از نمايندگان ، مشاوران و كارشناسان دو طرف و همچنين از اشخاص ديگر با
رضايت دولتهايشان ، درصورتي كه فراخواني آنها را مفيد تشخيص دهد درخواست اداي توضيحات نمايد.
ماده 6 -تصميمات كميسيون مصالحه بايد با اكثريت آراء گرفته شود و كميسيون حكمي در مورد موضع اصلي اختلاف
جز با حضور همه اعضاء صادر نخواهد كرد مگر درصورتي كه دو طرف به گونه ديگري توافق كنند.
ماده 7 -دو طرف بايد موجبات تسهيل كار كميسيون مصالحه را فراهم آورده و به ويژه برابرقانون خود و با بكارگيري
كليه امكاناتي كه در اختيار دارند :
الف اطلاعات و مدارك لازم را به كميسيون ارائه نمايند.
ب امكان ورود كميسيون به قلمرو سرزمين شان براي استماع شهادت شهود يا كارشناسان و ديدن صحنه را فراهم
سازند.
ماده 8 -وظيفه كميسيون مصالحه روشن نمودن موضوعات مورد اختلاف ، گردآوري كليه اطلاعات مربوط بدين
منظور ، از طريق انجام رسيدگي يا طرق ديگر و كوشش براي ايجاد مصالحه بين دو طرف مي باشد. پس از رسيدگي
دعوا ، كميسيون بايد توصيه خود را كه در ارتباط با موضوع بحث مناسب تشخيص داده با تعيين مدتي كه بيشتر از
90 ) روز نمي شود به دو طرف اعلام نمايد و از دو طرف عضو خواسته شود كه در خلال اين مدت نظر خود را در مورد )
پذيرش يا عدم پذيرش توصيه ياد شده ، اظهار نمايند.
ماده 9- توصيه بايد با بيان دلايل همراه باشد. چنانچه توصيه ها به صورت كلي يا جزئي مبين نظر همه اعضاي
كميسيون نباشد هركدام از مصالح هدهندگان محق خواهد بود كه نظريه جداگانه اي ارائه و تسليم نمايد.
ماده 10 -چنانچه تا ( 90 ) روز پس از اعلام توصيه به دو طرف هيچ كدام از آنها پاسخ موافق خود را به طرف ديگر در
خصوص پذيرش آن توصيه اعلام ننموده باشند. مصالحه ناموافق تلقي مي شود. همچنين اگر كميسيون در ظرف مدت
تعيين شده در بند ( 3) ماده ( 3) فوق تشكيل نشده باشد، يا درصورتي كه دو طرف به گونه ديگري توافق نكرده باشند
يا ، كميسيون نتوانسته باشد توصيه خود را ظرف مدت يك سال از زمان تعيين رئيس كميسيون ، صادر نمايد ،
مصالحه موفقيت آميزي تلقي نخواهد شد.
ماده 11 – 1 هر عضو كميسيون براي كار خود اجرت دريافت خواهد نمود. چنين اجرتي بر اساس توافق دو طرف
تعيين مي شود كه مشاركت هركدام در پرداخت اجرت به نسبت مساوي خواهد بود.
2 -هزينه هاي متفرقه ناشي از انجام كار كميسيون به همين روشن بين دو طرفت تسهيم مي شود.
ماده 12 – دو طرف اختلاف در هر زمان در طول روند مصالحه مي توانند با توافق يكديگر در مورد مراجعه به يك روش
رسيدگي متفاوت براي حل و فصل اختلافات تصميم گيري نمايند.
فصل دوم داوري
ماده 13 – 1 تشريفات داوري بايد برابر مقررات مندرج در اين فصل باشد ، مگر آنكه دوطرف به گونه ديگري
تصميم گيري نمايند.
2 -درصورت عدم موفقيت مصالحه ، درخواست داوري تنها ظرف مدت ( 180 ) روز پس از شكست مصالحه انجام پذيرذ
مي باشد.
ماده 14 – ديوان داوري شامل سه عضو خواهد بود : يك داور توسط كشور ساحلي كه اقدامات را انجام داده معرفي
مي شود ،يك داور توسط كشوري كه اتباع يا اموالش تحت تأثير آن اقدامات واقع شده معرفي مي شود و داوري ديگر
براساس توافق بين دو داور اخير الذكر انتخاب و به عنوان رئيس ديوان داوري عمل خواهد نمود.
ماده 15- 1 چنانچه پس از سپري شدن مدت ( 60 )روز از معرفي داور دوم ، رئيس ديوان انتخاب نشده باشد، دبيركل
سازمان بنا به درخواست هركدام از دو طرف بايد ظرف مدت ( 60 ) روز بعدي چنين انتخابي را از فهرست اشخاص واجد
شرايطي كه از قبل برابر مفاد ماده ( 4) فوق تعيين شده اند، به عمل آورد. اين فهرست جداي از فهرست كارشناسان
پيش بيني شده در ماده ( 4) كنوانسيون و همچنين فهرست مصالح هدهندگان موضوع ماده ( 4) پيوست حاضر مي باشد،
هرچند نام يك شخص مي تواند هم در فهرست مصالح هدهندگان و هم در فهرست داوران ، آمده باشند. با اين حال
شخصي كه به عنوان مصالح هدهنده در اختلاف عمل نموده نمي تواند براي همان موضوع براي عمل به عنوان داور
انتخاب شود.
2 -چنانچه ظرف مدت ( 60 ) روز از زمان دريافت درخواست، يكي از دو طرف ، عضو ديوان را كه مسئوليت تعيين آن را
دارد، معرفي ننمايد ، طرف ديگر مي تواند مراتب را به طور مستقيم به اطلاع دبيركل سازمان رسانده و او بايد رئيس
ديوان را ظرف مدت ( 60 ) روز از فهرست موضوع بند( 1) اين ماده ، انتخاب نمايد.
3- رئيس ديوان بايد پس از معرفي شدن ، از طرفي كه داور را تعيين ننموده ، درخواست نمايد كه به همان روش و
تحت همان شرايط مبادرت به انجام اين كار بنمايد. چنانچه طرف ياد شده اقدام به انتخاب مورد لزوم ننمايد ، رئيس
ديوان بايد از دبيركل سازمان درخواست نمايد كه اين انتخاب را برابر شرايط و ترتيب مطروح در بند پيشين به عمل
آورد.
4 -چنانچه رئيس ديوان برابر مفاد اين ماده انتخاب شود، جزدر صورت رضايت طرف يا طرف هاي ديگر نبايد مليت
يكي از دو طرف مربوط را دارا بوده داشته باشد.
5 -درصورت فوت يا عدم حضور داوري كه يكي از دوطرف مسئوليت انتخاب وي را داشته است ، طرف ياد شده بايد
ظرف مدت( 60 ) روز از تاريخ فوت يا عدم حضور نسبت به معرفي جايگزين وي اقدام نمايد. اگر طرف ياد شده در مورد
معرفي داو اقدامي ننمايد، داوري با حضور داوران باقيمانده به كار خود ادامه خواهد داد. در صورت فوت يا عدم حضور
رئيس ديوان ، داوري با حضور داروان باقيمانده به كارخود ادامه خواهد داد. در صورت فوت يا عدم حضور رئيس ديوان،
جانشين وي برابر مفاد ماده ( 14 ) فوق تعيين شده و درصورت عدم توافق بين اعضاي ديوان ظرف مدت ( 60 ) روز پس
از فوت يا عدم حضور ، برابر مفاد اين ماده تعيين خواهد شد.
ماده 16 – چنانچه رسيدگي بين دو طرف شروع شده باشد، هر عضو ديگري كه اتباع يا اموال آن تح تتأثير همان
اقدامات واقع شده باشد، يا هر كشور ساحلي عضوي كه اقدامات مشابهي را انجام داده ، مي تواند با دادن اطلاعيه كتبي
به طرف هايي كه در ابتدا رسيدگي را آغاز نموده اند ،به جريان رسيدگي داوري وارد شود مگر آنكه يكي از دو طرف
اخير الذكر به چنين ورود و الحاقي معترض باشد.
ماده 17 -هر ديوان داوري كه برابر مقررات اين پيوست تشكيل مي شود، در مورد آيين رسيدگي خود تصميم خواهد
گرفت .
ماده 18
1 -تصميمات ديوان در مورد آيين رسيدگي و محل تشكيل جلسات آن ، و همچنين در مورد هرگونه اختلاف
مطروح نزد ، آن بايد با رأي اكثريت اعضاي ديوان اتخاذ گردد ، غيبت يا امتناع از دادن رأي توسط يكي از اعضاء
ديوان كه دو طرف مسئوليت انتخاب آن را داشته اند، مانعي در امر تصميم گيري ديوان ايجاد نخواهد كرد. درصورت
تساوي آرا رأي نهايي با رئيس خواهد بود.
2 -دو طرف بايد موجبات تسهيل كار ديوان را فراهم آورده ، و بويژه برابر قوانين خود و با بكارگيري كليه امكاناتي كه
در اختيار دارند :
الف ) اطلاعات و مدارك لازم را به ديوان ارائه نمايند.
ب )امكان ورود ديوان به قلمرو و سرزمين شان براي استماع شهادت شهود يا كارشناسان و ديدن صحنه رافراهم
سازند.
ج )غيبت يا كوتاهي درحضور توسط يك طرف مانعي بر سر راه رسيدگي ايجاد نخواهد كرد.
ماده 19
1 -حكم ديوان بايد با شرح دلايل همراه باشد. حكم ديوان نهايي و غيرقابل پژوهش خواهد بود. دو طرف
بايد فوري حكم ديوان را اجرا نمايند.
2 -هر اختلافي كه در ارتباط باتفسير و اجراي حكم ديوان بين و طرف ايجاد شود مي تواند توسط هركدام از دو طرف
براي قضاوت به ديواني كه حكم راصادر نموده و در صورت عدم امكان چنين امري ، به ديوان ديگري كه بدين منظور
و به همان روش ديوان اوليه تشكيل مي شود ، ارجاع شود.
پروتكل مربوط به مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز آلودگي ناشي از موادي غير از نفت ( مصوب 1352 هجري
شمسي برابر با 1973 ميلادي )
كشور هاي عضو پروتكل حاضر ،
انعقاد يافته در « مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز سوانح آلودگي نفتي » كه عضو كنوانسيون بين المللي مربوط به
بروكسل به تاريخ هشتم آذرماه سال يكهزار و سيصد و چهل و هشت هجري شمسي برابر با بيست و نهم نوامبر سال
يكهزار و نهصد و شصت و نه ميلادي ، مي باشند.
با درنظر گرفتن قطعنامه همكاري هاي بين المللي در مورد مواد آلود هكننده غير از نفت مصوب كنفرانس حقوقي
( بين المللي درخصوص خسارت آلودگي دريايي ( 1348 ) برابر با ( 1969
و با امعان نظر به اينكه متعاقب قطعنامه فوق ، سازمان مشورتي بين الدولي دريانوردي اقدامات خود را در مورد كليه
جنبه هاي آلودگي ناشي از موادي غير از نفت تشديد نموده است، به قرار زير توافق نموده اند.
ماده 1 -1 اعضاي اين پروتكل مي توانند به دنبال بروز يك سانحه دريايي و يا اعمال مرتبط با چنين سانحه اي كه به
صورت منطقي مي توان انتظار داشت به پيامدهاي زيانبار عمده اي منجر شود ، در صورت لزوم به منظور جلوگيري ،
كاهش يا رفع خطرات شديد وقريب الوقوع نسبت به خط ساحلي يا منافع مربوط خود ناشي از آلودگي يا تهديد به
آلودگي به وسيله موادي غير از نفت ، اقداماتي را در درياهاي آزاد به عمل آورند.
مورد اشاره در بند ( 1) عبارتند از :
2-« موادي غير از نفت »
الف موادي كه در فهرست تعيين شه توسط يك نهاد صلاحيت دار برگزيده به وسيله سازمان نام برده شده اند كه
فهرست مزبور به اين پروتكل پيوست خواهد شد.
ب ساير موادي كه احتمال ايجاد خطر براي سلامت انسان ، آسيب رساندن به منابع زنده و حيات دريايي، صدمه زدن
به تسهيلات رفاهي و يا ايجاد اختلال در ساير بهره برداري هاي مشروع از دريا را داراي مي باشد.
3 – هرگاه يك كشور عضو مداخله كننده در ارتباط با يكي از مواد مورد اشاره در جزء (ب) بند ( 2) فوق اقدامي را به
عمل آورد. آن عضو موظف است ثابت نمايد كه آن ماده تحت شرايط موجود در زمان مداخله منطقاً مي توانسته خطر
شديد و قريب الوقوعي ايجاد نمايد كه مشابه خطر ايجاد شده توسط هريك از مواد ياد شده در فهرست مورد اشاره در
جزء (الف) بند ( 2) فوق مي باشد.
ماده 2 -1 مفاد بند ( 2) ماده ( 1) و مواد ( 2) تا ( 8) كنوانسيون مربوط به مداخله در درياهاي آزاد درصورت بروز سوانح
آلودگي نفتي مصوب 1348 هجري شمسي برابر با 1969 ميلادي و پيوست آن كه مربوط به نفت مي شود . نسبت به
موارد مورد اشاره در ماده ( 1) پروتكل حاضر نيز قابل اعمال مي باشد.
2 -از نظر پروتكل حاضر ، فهرست كارشناسان مورد اشاره در بند (ج) مواد ( 3) و ( 4) كنوانسيون به گونه اي بسط خواهد
يافت كه كارشناسان صلاحيت دار براي ارائه مشاوره در ارتباط با موادي غير از نفت را نيز ، شامل شود. معرفي اسامي
نامزدهاي اين فهرست مي تواند توسط كشور هاي عضو سازمان و كشور هاي عضو پروتكل حاضر به عمل آيد.
ماده 3 – 1 فهرست مورد اشاره در جر (الف) بند ( 2) ماده ( 1) به وسيله نهاد صلاحيت دا تعيين شده از طرف سازمان ،
نگهداري خواهد شد.
2 -هرگونه اصلاحيه فهرست پروتكل حاضر كه توسط يك عضو پيشنهاد شده باشد. به سازمان تسليم خواهد شد و
بوسيله سازمان ، حداقل سه ماه قبل از رسيدگي توسط نهاد صلاحيتدار، در ميان كليه اعضاي سازمان و اعضاي
پروتكل حاضر پخش مي شود.
3 -اعضاي پروتكل حاضر اعم از اينكه عضو سازمان باشند يا نباشند استحقاق شركت در جريان بررسي توسط نهاد
صلاحيت دار را خواهند داشت.
4 -اصلاحيه ها تنها توسط اكثريت دو سوم اعضاي حاضر و رأي دهنده اين پروتكل به تصويب خواهد رسيد.
5 -چنانچه اصلاحيه اي برابر بند ( 4) فوق تصويب شود اين اصلاحيه توسط سازمان براي پذيرش به كليه اعضاي
پروتكل حاضر ، ابلاغ خواهد شد.
6 -اصلاحيه مزبور در پايان مدت شش ماه پس از ابلاغ آن ، پذيرفته شده تلقي خواهد شد مگر آنكه در خلال آن
مدت توسط حداقل يك سوم از اعضاي پروتكل حاضر اعتراضي در مورد اين اصلاحيه به سازمان اعلام شده باشد.
7 -اصلاحيه اي كه طبق بند ( 6) فوق پذيرفته شده تلقي گرديده است سه ماه پس از پذيرش آن براي كليه اعضاء
پروتكل حار ، به استثناي اعضايي كه اطلاعيه اي مبني بر عدم پذيرش اصلاحيه مزبور صادر نمود هاند، لازم الاجرا
خواهد بود.
ماده 4 -1 پروتكل حاضر براي امضاء توسط كشور هايي كه كنوانسيون مورد اشاره در ماده ( 2) را امضاء نموده يا به آن
پيوسته اند همچنين براي هر كشوري كه به حضور در كنفرانس بين المللي در مورد آلودگي دريايي 1352 برابر با 1973
دعوت شده ، مفتوح مي باشد.
1353 هجري شمسي ، برابر با 15 ژانويه 1974 ميلادي تا 31 دسامبر 1974 /10/ 1352 تا 10 /10/ پروتكل از تاريخ 25
در مقر سازمان براي امضاء مفتوح خواهد ماند.
2 – با رعايت بند ( 4) اين ماده پروتكل حاضر منوط به تصويب ، پذيرش يا تأييد كشور هاي امضاء كننده آن خواهد بود.
3 – با رعايت بند( 4) اين پروتكل براي الحاق توسط كشور هايي كه آن را امضاء ننموده اند، مفتوح خواهد بود.
4 – پروتكل حاضر تنها توسط كشور هايي كه كنوانسيون مورد اشاره در ماده ( 2) را تصويب ، پذيرش يا تأييد نموده و يا
به آن پيوسته اند مي تواند مورد تصويب ، پذيرش ، تأييد يا الحاق قرار گيرد.
ماده 5 – 1 تصويب، پذيرش ، تأييد ، يا الحاق با سپردن سند رسمي به همين مضمون به دبيركل سازمان ، رسميت
خواهد يافت .
2 – هرگونه سند تصويب ، پذيرش ، تأييد يا الحاق ، كه پس از لازم الاجرا شدن هر اصلاحيه پروتكل حضر در ارتباط با
كليه كشور هاي تعاهد موجود يا پس از تكميل كليه اقدامات ضروري براي لازم الاجرا شدن اصلاحيه در ارتباط با كليه
كشور هاي عضو موجود ، سپرده شده ، شامل پروتكل تغيير يافته توسط اصلاحيه تلقي خواهد شد.
ماده 6 – 1 پروتكل حاضر در نودمين روز پس از تاريخي كه در آن پانزده كشور، اسناد تصويب ، پذيرش ، تأييد يا
الحاق را به دبيركل سازمان سپرده باشند لاز مالاجرا خواهد شد ، اگر چه پروتكل حاضر تا قبل از لاز مالاجرا شدن
كنوانسيون مورد اشاره در ماده ( 2) لازم الاجرا نخواهد شد.
2 – براي هر كشوري كه بعداً پروتكل را مورد تصويب، پذيرش يا تأييد قرار داده و يا بدان ملحق شود ، پروتكل حاضر
در نوديمن روز پس از سپردن سند مقتضي توسط چنين كشوري ، لازم الاجرا خواهد شد.
ماده 7 – 1 پروتكل حاضر مي تواند توسط هر عضوي در هر زمان پس از تاريخ لازم الاجرا شدن پروتكل براي آن
متعاهد مورد انصراف قرار گيرد.
با تسليم سندي بدين مضمون به دبير كل سازمان، رسميت خواهد يافت .
2-« انصراف »
پس از يك سال يا مدت طولاني تري كه در سند انصراف بدان تصريح شده ،
3-از زمان تسليم سند « انصراف »
انصراف به دبير كل سازمان، رسميت خواهد يافت .
4 -انصراف از كنوانسيون مورد اشاره در ماده ( 2) توسط يك عضو به معني انصراف از پروتكل حاضر توسط آن عضو
تلقي خواهد شد. چنين انصرافي در همان روز رسميت يافتن انصراف از كنوانسيون برابر بند ( 3) ماده ( 12 ) آن
كنوانسيون رسميت خواهد يافت.
ماده 8 -1 كنفرانسي به منظور تجديدنظر يا اصلاح پروتكل حاضر مي تواند توسط سازمان برگزار شود.
2 – سازمان بنا به تقاضاي حداقل يك سوم كشو رهاي متعاهد به پروتكل حاضر، كنفرانسي از كشور هاي عضور ا براي
تجديدنظر يا اصلاح آن تشكيل خواهد داد.
ماده 9 -1 پروتكل حاضر به دبيركل سازمان سپرده خواهد شد.
2 -دبير كل سازمان بايد :
الف ) به كليه كشور هايي كه پروتكل حاضر را امضاء نموده يا به آن ملحق شده اند مراتب زير را اطلاع بدهد:
1- هر امضاء يا سپردن سند جديد به همراه تاريخ آن .
2- تاريخ لازم الاجرا شدن پروتكل حاضر .
3 -سپردن هرگونه سند انصراف از پروتكل حاضر به همراه تاريخي كه در آن انصراف رسميت خواهد يافت .
4- هرگونه اصلاحيه پروتكل حاضر يا پيوست آن و هرگونه اعتراض يا اعلام عدم پذيرش اصلاحيه هاي ياد شده .
ب ) نسخ برابر با اصل پروتكل حاضر را به كليه كشور هايي كه پروتكل حاضر را امضاء نموده يا به آن ملحق شد هاند
ارسال نمايد.
ماده 10 – به محض اينكه پروتكل حاضر لازم الاجرا شود ، يك نسخه برابر با اصل آن توسط دبيركل سازمان براي
ثبت و انتشار برابر ماده ( 102 ) منشور سازمان ملل متحد ، به دبيرخانه سازمان ملل متحد ارسال خواهد شد.
ماده 11- پروتكل حاضر در يك نسخه اصلي به زبان هاي انگليسي ، فرانسه ، روسي و اسپانيايي تنظيم شده است كه
هر چهار متن به طور يكسان معتبر مي باشد.
در تأييد مراتب فوق ، امضاء كنندگان زير كه به گونه مقتضي براي اين منظور اختيار يافته اند، پروتكل حاضر را امضاء
نموده اند.
لندن به تاريخ يازدهم آبان ماه يك هزار و سيصد و پنجاه و دو هجري شمسي برابر با دوم نوامبر يكهزار و نهصد و
هفتاد و سه .
ضميمه
فهرست مواد تعيين شده توسط كميته حفاظت از محيط زيست
دريايي سازمان طبق جز الف بند 2 ماده 1 پروتكل
1 نفت ( هنگام حمل به صورت فله )
محلولهاي آسفالتي
مواد تركيبي
پس ماند هاي پودري
اضافات گازوئيل با نقطه جوش متوسط
نفت
تصفيه شده
تركيبات حاوي نفت خام
نفت سنگين
روغن خوشبو كننده ( به جز روغن نباتي )
مواد تركيبي
روغن معدني
روغن نفوذ كننده
روغن دوك
روغن توربين
مواد حاصل از تقطير
كازوئيل با نقطه جوش متوسط
تركيبات فلشد فيد
گازوييل
رقيق شده
بنزين هاي تركيبي
سوخت الكيلي
سوختهاي با كيفيت بهبوديافته
سوخت پليمري
بنزينها
روغن سرسيلندر (طبيعي )
اتوموتيو ( نوعي بنزين )
سوخت هواپيما
با نقطه جوش متوسط
انواع سوخت جت
سوخت جت 1 ، ( نفت سفيد )
، سوخت جت 3
، سوخت جت 4
سوخت جت 5 ، ( نفت سفيد ، سنگين )
سوخت جت با درجه اكتان بالا
حلال معدني
نفتا
حلال
حلالهاي حاصل از پالايش
برشهاي حاصل از نقطير
2 مواد مضر
استيك انيدريد
استن
استون سيانوهيدرين
اكرولين
اكريلونيتريل
آلدرين
آليل ايزوتيوسيانيت
فسفيد آلومينيوم
( % آمونياك ( مايع 28
فسفات آمونيوم
اميل مركاپتان
آنيلين
آنيلين هيدروكلرايد
تركيبات آنتي موآن
تركيبات ارسنيك
آترازين
متيل آزين فسفات ( گوتين )
آزيد باريم
سيانيد باريم
اكسيد باريم
بنزن
ايزومرهاي هگزاكلريد بنزن (ليندن)
بنزيدين
بريليم ( به صورت پودر)
برم
سيانيد برموبنزيل
نرمال بوتيل اكريلات
اسيد بوتيريك
اسيد كاكوديليك
تركيبات كادميوم
كارباريل ( سوين )
دي سولفيد كربن
تتراكلريد كربن
كلردان
كلرواستن
كلرواستوفنون
كلرودي نيتروبنزن
كلروفرم
كلروهيدرين ها ( خام )
كلروپيكرين
اسيد كروميك (تري اكسيد كروم )
كوكولوس (جامد)
تركيبات مس
كرزول ها
دي آمين اتيلن مس
تركيبات سيانيد
برميد سيانوژن
كليد سيانوژن
د.د.ت
دي كلروانيلين ها
دي كلروبنزن
دي آلدرين
دي متوآت (سيگون)
(% دي متيل آمين (مايع 40
دي نيتروانيلين ها
4 و 6 دي نيتروارتوكروزل
دينيتروفنل ها
اندوسولفان (تيودان)
اندرين
اپي كلروهيدرين
اتيل برمواستيت
اتيلن كلروهيدرين ( 2 ، كلرو ، اتانول )
اتيلين دي كلرايد
استات فنتين (خشك)
اسيد فلئوسيكليك
هپتاكلر
هكزاكلروبنزن
هكزااتيل تترافسفات
اسيد هيروسيانيك
(% اسيدهيدروفليوريك (مايع 40
ايزوپرن
تركيبات سرب
( BHC ليدن ( گامگزان
مالاتون
تركيبات جيوه
متيل الكل
متيل كلرايد
مولاس ها
نفتالين (حل شده )
نفتيل تيوره
(% اسيد نيتريك ( 90
روغن
پاراتن
پاراتون
فنل
اسيد فسفريك
فسفروس (طبيعي)
پلي هالوژنت فنيل ها
سديم پنتاكلروفنات
استيرن مونومر
تولوئن
دي ايزوسيانيت تولوئن
توگزافن
فسفات تري توليل (تري كرزيل فسفات )
5 تي ، 4 ، 2
3 گازهاي مايع ( هنگام حمل بصورت فله )
استالدئيد
آمونياك آنيدروس
بوتادين
بوتان
تركيب بوتان و پروپان
بوتيلن ها
كلرين
دي متيل آمين
اتيل كلرايد
اتان
اتيلن
اكسيد اتيلن
(LNG) متان
تركيب متيل استيلن پروپادين
متيل برميد
متيل كلريد
پروپان
پروپيلن
وينيل كلريد مونومر
انيدروس هيدروژن كلريد
اندروس هيدروژن فليوريد
دي اكسيد سولفور
4مواد راديواكتيو
مواد راديو اكتيو شامل عناصر و تركيب هايي مي شوند كه ايزوتوپ هاي آنها مشمول الزامات بخش 835 مقررات حمل
بي خطر مواد راديواكتيو ، نسخه تجديد نظر شده 1973 ، منتشره توسط آژانس بين المللي انرژي اتمي، مي باشند ولي
همچون مواد قابل فيزيون يا مواد حمل شده B و نوع A محدود به اين مواد نيستندو مي توان آنها را در بست ههاي نوع
طبق ترتيبات خاص مانند مواد زير نگهداري يا حمل نمود.
اورانيوم 235 پلوتونيم 239 راديوم 226 سزيم 137 كبالت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.